حجت الاسلام محمدمهدي رضايي

بنده محمد مهدي رضايي در سال 1364 پس از اتمام سوم راهنمائى، با شوق و علاقه دروني خود و نه با اجبار اطرافيان و محيط، وارد حوزه علميه قم شدم و در مدرسه علميه کرماني ها تحصيلات پايه خود را آغاز نمودم و از استادان نه چندان معروفي که عموما از دانش آموختگان همان مدرسه بودند، استفاده کردم و تا لمعه را در آنجا خواندم و آن گاه در مدرسه علميه امام باقر(ع) لمعه و اصول استنباط و غيره را درس گرفتم.

مکاسب و رسائل را در بيرون، پاي درس استاداني چون محمدي خراساني و استاد اعتمادى، تا حدودي آموختم و باقيمانده را با نوارهاي درسي و مباحثه گذراندم. همچنين کفايه الاصول را با مباحثه به پايان بردم و پس از آن چند سالي حدود سه – چهار سال در درس خارج فقه آيت الله جوادي آملي و اصول آيت الله مرحوم صالحي مازندراني حاضر شدم و ... . هم اکنون در موسسه امام صادق(ع) مشغول سپري کردن سال سوم از دوره فوق ليسانس کلام اسلامي هستم.

آغاز کار قلمي بنده با گفتن شعر و نوشتن نقد داستان و مقالاتي به صورت تاليف و ترجمه در مجلات بود و ترجمه کتاب درباره حفظ قرآن کريم به نام "کيف نحفظ القرآن" و آنگاه ترجمه اي ديگرگون از "صحيفه سجاديه" که طي دو سال به چاپ ششم رسيده است. بخش هايي از کتاب گرانقدر" مصابيح الجنان" تاليف علامه کبير آيت الله سيد عباس حسيني کاشاني را نيز بنده انجام داده ام که چاپ شده است. در طول اين سال ها با مجلات گوناگوني در ارتباط بوده ام، به خصوص مجله " پرسمان" و از همين رهگذروبه پيشنهاد و همکاري نشر معارف، اخيرا ترجمه مناجات امير مومنان و مناجات خمس عشره از بنده چاپ و منتشر شده است.